Theo van Gogh

Een gastbijdrage van Mohamed El Omari, woordvoerder van Divers & Actief (Gent) én teamlid van Spirit voor Gent. Gepubliceerd als lezersbrief in De Standaard, 8 november 2004.

"Ooit, lang geleden, heb ik geleerd dat een van de hoekstenen van onze rechtsstaat erin bestaat dat straffen uitsluitend een persoonlijk karakter hebben: alleen degene die een misdrijf begaat mag hiervoor gestraft worden. Maar wanneer een moslim een misdrijf begaat, gaat dat niet op, zo blijkt eens te meer uit de reacties op de moord op Theo van Gogh. Net als bij 11 september 2001 en 11 maart 2004, worden moslims met de vinger gewezen, alleen maar omdat ze één gemeenschappelijk kenmerk hebben met de moordenaar.

De moord op Van Gogh, een aanslag op de rechtsstaat? Misschien, als zou blijken dat het niet het werk is van één extremistisch individu, maar van een hele beweging die een aantal elementaire waarden niet aanvaardt.

De moord op Van Gogh, een test voor de rechtsstaat? Absoluut: enerzijds voor niet-moslims, die hopelijk het verschil zien tussen een individu en een geloof en niet telkens opnieuw vervallen in het wij/zij-denken. En anderzijds voor de moslims zelf, die hopelijk inzien dat het recht op de vrije meningsuiting het vechten waard is.
De beknotting ervan is dat in geen enkel geval."

Mohamed El Omari Divers & Actief (Gent)